بار اول بود سوار ماشینش شدم چه بوی خوبی میداد شیشه ها را بالا کشید و کولر ماشین رو روشن کرد بهم گفت:
-می ترسی؟
-خیلی
-ازچی؟
-ازاینکه قبول نشم
-اگه قبول نشی چی؟
-نمیدونم
-چه برنامه ای برای زندگیت داری؟
-اگه دانشگاه قبول شدم درسمو ادامه میدم اگه نشدم هم........
-که چی؟
-نمیدونم نمیخوام به دلم بد راه بدم
-باشه امیدوارم موفق بشی.....
دیگه تا اونجا حرفی نزدیم وقتی رسیدیم وحید و ساحل رو دیدم ایستاده بودند داشتم پیاده می شدم که سپهرگفت:
-منم باهات میام
تعجب کردم ولی چیزی نگفتم و پیاده شدم
-سلام عزیزم خوبی؟سلام اقاسپهر
من-سلام مرسی
سپهر-سلام خانوم
وحید دستشو برد جلو و به سپهرسلام کرد و بعد هم گفت:
-سلام عزیزم خوبی؟
-سلام مرسی تو خویس
-منم خوبم استرس داری
-اره خیلی می ترسم
-تو که مطمئنم قبولی می ترسم این خواهر خرم رد بشه خندیدم که با چشم غره ی سپهر روبه رو شدم خندمو جمع کردم که موقع رفتن شد سپهر گفت میام دنبالت

رفتم سر جلسه چند دقیقه چشمامو بستم بعد شروع کردم این چند ساعت عذاب اور هم تمام شد و زدم بیرون خیلی بد دادم فکر نکنم قبول بشم با ناراحتی رفتم بیرون سپهر رو پیدا نکردم اما از دور ماشین وحید رو دیدمرفتم سمتش که گفت:
خوب دادی عزیزم؟
نه اصلا نمیدونم تو روخدا نپرس
انگار حالت خوب نیست رنگت پریده
اومد سمتم و دستم رو تو دستاش گرفت و گفت:
چقدر سردی
همون موقع سپهر هم اومد
چکار میکنی؟دستتو بکش
چه غلطی میکنی مگه خودت ناموس نداری به دختر مردم دست میزنی ها؟
وحید-من من قصد بدی نداشتم حالش خوب نیست با این حرف سپهر اومد سمت من که روی زمین نشسته بودم
-چی شده دریا چرا این طوری شدی؟
وحید-دریا خانوم؟
سپهر-دریا عزیزم......
من-چیزی نیست یه لحظه جلو چشمام سیاهی رفت اومدم بلند شم که دوباره سرم گیج رفت داشتم می افتادم که سپهر زیر بغلمو گرفت و سریع به سمت ماشین رفتم
-الان بر می گردم
نمی دونم کجا رفت وقتی اومد یه رانی تو دستش بود اصلا نمی تونستم بخورم بزور یه خوردم داد بعد گفت
-چیزی نیست فشارت افتاده چرا صبح چیزی نخوردی؟
-استرس داشتم اشتهامو او دست داده بودم.
ماشین حرکت کرد سپهر به مامانم زنگ زد و بهش گفت که ناهار رو بیرون می مونیم..
بعد صندلی رو خم کرد و گفت:
-یکم چشماتو ببند تا برسیم
-کجا میریم؟
-یه جای خوب
چشمامو بستم و دیگه چیزی نفهمیدم
سپهر-دریا بیدار شو
چشمامو باز کردم..سپهرو دیدم که جلوم ایستاده بود و به من خیره شده بود
-چیزی شده؟
سپهر دستی تو موهاش کشید و گفت:
-نه نگرانت شدم صدات کردم جواب ندادی... پیاده شو
پیاده شدم...وای اینجا که بهشته...چقدر قشنگه...اصلا باورم نمیشه
-اینجا کجاست؟
-خونه ی آرزوهای من و سارا
-چی؟
-اینجا رو برای سارا درست کرده بودم اما وقت نکرد ببینش...
-....
یه قطره اشکی که از چشمش اومد رو کنار زد رفتم سمتش که گفت:
-بریم داخل
-باشه
یه جایی که فکر کنم بیرون از شهر بود و تمام اطرافش درخت بود و یه کلبه ی چوبی هم بین درختا.خیلی قشنگ بود..رفتم داخل..مات شدم تمام کلبه عکس های سارا بود..ای خدا یعنی اینقدر عاشق بود...
-چی شده؟
من-هیچی
رفت یه گوشه نشست و خودشو جمع کرد و شروع کرد:
-سارا گناهی نداشت اون..اون فقط یه قربانی بود..قربانی اشتباهات بابا..سارا خواهرم بود...خواهری که همیشه آرزوی داشتنش به دلم موند..ای خدا..نمیدونم چطور میشه این موضوع رو هضم کنم..اما اینو می دونم که خودمو نمی بخشم برای این عشق..که جون سارا رو گرفت..
رفتم کنارش نشستم دست کشیدم رو موهاش سرشو بلند کرد تمام صورتش خیس بود..سرشو گذاشتم روی قلبم و گفتم:
-از این به بعد دلت که براش تنگ شد بدون اون اینجاست..قلبش..
چند دقیقه حرفی نزد و همون جوری موند بعد بلند شد و گفت:
-یادم رفت غذا ها سرد شدن بیا بریم غذا بخوریم..
-غذا؟
-آره سر راه ناهار گرفتم
-باشه بریم
سپهر رفت و غذاها رو اورد ......بعد از غذا هم گفت بهتره حرکت کنیم تا زودتر برسیم توی راه گفت:
- دریا تو از وحید خوشت میاد ؟
از این که این قدر بی مقدمه این سوال رو مطرح کرد تعجب کردم ولی به روی خودم نیاوردم و گفتم :
-نه تو چرا همچین فکری کردی؟
اخه..نمی دونم این طوری حس کردم
-اشتباه می کنی وحید برا من مثل داداشمه.....داداشی که هیچ وقت نداشتم
-پس با این وجود اونم به تو مثل خواهرش نگاه می کنه ؟
-اره مطمئنم
با جواب قاطعی که دادم دیگه چیزی نگفت وقتی رسیدیم خونه از توی پنجره رفتم تو اتاقم پنجره ی اتاقم بلنده و میشه ازش به عنوان در هم استفاده کرد رفتم پای اینترنت اول ایمیل هامو چک کردم بعد هم رفتم یکم نت گردی و اهنگ دانلود کردم تا اینکه صدای مامانم در اومد
-دریا عزیزم بیا شام بخور
-باشه اومدم
چقدر ساعت زود گذشت لباس هامو که هنوز تو تنم بود عوض کردم و رفتم توی اشپزخونه تا شام بخورم سر شام بابا سوالهایی در مورد کنکور کرد و منم جواب داد بعد شام دوباره رفتم پای اینترنت اما این بار رفتم توی و بلاگم و شروع کردم به عوض کردن قالب و نوشتن
مطلب و این چیزا اخه این مدت اصلا وقت نکردم بیام و پای نت بشینم اول اینکه مسئله سارا و اینا بعدشم کنکور به کل از تکنولورژی دور شده بودم
عزیزم از خواب پاشو
----------
-پاشو دیگه اهی ساحل فدات شه
-------------
صدای ساحل می شنیدم ولی حال نداشتم جواب بدم
-پاشو قربونت برم.الهی خبر مرگتو برام بیارن الهی بری زیر18چرخ.الهی توی دستگاه اسکنن گیر کنی خبر مرگت پاشو بی شعور نفهم میری دور دور خستگیتو برا ما میاری الهی بمیری راحت شم ازت خبرت رو بیاره این سپهر ای تو روحت پاشو
-اه ساحل خفه میشی میزاری بخوابیم یانه؟
-نه نمیشه پاشو تا جمعت نکردم
-ساحل جون جون مادرت برو خونتون
-نمیشه پاشو می خواهیم بریم دور دور
-نمیام به چه زبونی بگم
-خفه شو .پاشو گمشو(ببخشید مجبورم بنویسم)
-چه فحشهاشم هم قافیه میگه
-ما اینم دیگه ابجی
-حالا بیا بریم یه چیزی بخوریم بعدا بریم
-چی بخوری حالا وقت ناهاره
-چی ناهار؟
-اره ساعت دوازدهه

چی؟
- عزیزم سپهر دیوونه شده میگه دریا مال منه و نمی زارم با کسی ازدواج کنه
-بابا من چی کار کنم؟
-عزیزم سپهر آدم بدی نیس میتونه خوشبختت کنه..
-بابا وحید..
-تو وحیدو دوست داری؟؟
-شوکه شدم اما خودمو نباختم(چقدر شکه میشی تو...به تو چه اصلا دوس دارم)
-نه بابایی اما اون روی جواب مثبت من خیلی حساب باز کرده
-اما تو که هنوز بهش جواب ندادی
-بابا من نمیخوام با سپهر ازدواج کنم
-اینقدر زود جواب نده یکم فکر کن بعد جواب بده
-باشه ولی فقط به خاطر شما
-الهی قربونت برم..
دیگه تا خونه ساکت بودم و هیچی نگفتم بابا هم چیزی نگفت تا با خودم خلوت کنم
یه هفته گذشت..امروز روزیه که باید به بابا جواب بدم..یا سپهر یا وحید...خدایا یعنی من باید بین دو نفر که به هیچ کدوم حسی ندارم یه نفرو انتخاب کنم...
خیلی فکر کردم چند بار تا حالا نامه ی سارا رو خوندم..به حرف قلبم گوش کردم..چند بار با ساحل حرف زدم..ساحل میگه با این که وحید داداشمه اما به نظرم باید به وحید جواب مثبت بدی..نمی دونم مغزم هنگ کرده..ولی یه چیزی رو خوب می دونم...به خاطر سارا هم که شده باید به سپهر جواب مثبت بدم..سارا ازم خواست مراقبش باشم..آره همینه..راه درست همینه...
رفتم پیش بابا
-بابا اگه میشه میخواستم باهاتون حرف بزنم
-چی شده دخترم؟
راجع به همون موضوع امروز آخرین مهلتش بود..
-آهان خب بیا اتاق کارم تا با هم صحبت کنیم..
--باشه بریم
مامان متعجب از حرفای ما گفت:
-چی شده؟من غریبه شدم
بابا-نه خانوم بعدا بهت میگم فعلا صبر کن
ببخشیدی گفتم و همراه بابا رفتم
بابا-خب عزیزم منتظرم
-بابا من فکرامو کردم..تصمیم گرفتم با..با سپهر ازدواج کنم
-مطمئنی نمیخوای بیشتر فکر کنی؟
-نه مطمئنم
-باشه من بهش میگم تا با عموت برای خواستگاری بیان
-خانواده ی وحید چی؟
-خودم باهاشون صحبت میکنم
-باشه مرسی بابا
-الهی بابا قربون دخترش بشه که میخواد عروس بشه
لبخند تلخی زدم و گفتم:خدا نکنه
بعد به سمت اتاقم رفتم...دلم گرفته بود..ترجیح دادم برم یه دوش بگیرم..رفتم زیر آب..کمی زیر آب موندم و بعدش دوش گرفتم و اومدم بیرون..
آهنگ الهه ی ناز استاد بنان رو گذاشتم و شروع کردم به لباس پوشیدن..همیشه این آهنگ رو دوس داشتم..یه جورایی بهم آرامش میداد..بعد هم مامانم صدام کرد تا برم شام بخورم..بابا موضوع رو بهش گفت..مامان هم مدام قربون صدقم می رفت..اما من ناراحت بودم..خیلی..
فردای اون روز عمو با سپهر برای خواستگاری اومدن هیچی از مراسم نفهمیدم تا زمانی که با صدای عمو که منو خطاب می کرد به خودم اومدم:
-عمو جون برید با سپهر تو اتاقت حرف بزنید..
-باشه عمو
بلند شدم و به سمت اتاقم رفتم سپهر هم به دنبالم اومد وقتی نشستیم شروع کرد:
-میخوام بدونم چه انتظاراتی از همسر آیندت داری؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: