“It is not a lack of love, but a lack of friendship that makes unhappy marriages.”
― Friedrich Nietzsche

Your love for me is like a summer breeze at the end of a hot day.
It makes me smile.
Your love for me is like sweet rain in the midst of a long drought.
Something longed for and cherished.
Your love for me is like the falling of snow in the mountains.
Peaceful and beautiful.
Your love for me is like the ocean waves on the beach.
Strong and passionate.
Your love for me is like the sun by day and the moon by night.
Constant and unending.
Your love for me is like the stars in heaven.
Always there, and always more than I could ever imagine.
Your love for me.

 Rocky Stonehedge

Love is expressed as an action and experienced as a feeling. Yet, love has an essence that resists defining in any single way — it encompasses compassion, determination, tolerance, endurance, support, faith, and much more. If you're in the dark about how to love, this article should give you some food for thought, and perhaps teach you a little bit about how to love yourself, love the world, and love other people just a little bit more.

Steps

!

از یک جایی به بعد آلیس می‌شوی در عجایب سرزمینی
که جز خاطره پای هیچ عصایی به آنجا باز نمی‌شود.

از یک جایی به بعد به خودت که می‌آیی پر شدی از رفت و آمد رویاهای پابرهنه‌ای
که اعتبارشان نسبت مستقیم دارد با آرزوهای خطور نکرده در سر واقعیت!

از یک جایی به بعد خارج از فهم جوانی و پیری خاطره در تو دلقکی می‌شود
که زورش دیگر به اتمام یک سیرک خنده‌دار نمی‌رسد..

از یک جایی به بعد شهر در خاطرات ذهنی‌ات به گل می‌نشیند تا دست از عصا درازتر برگردی..
برگردی به خواب، به رویا، به هر چیزی که دیدنش از زندگی عینی، لذت‌بخش‌تر است.

از یک جایی به بعد فقط باید خوابید که تنها خواب تو را به تمامی آنچه که از دست رفته است
و به رویاهای خوش بر باد رفته پیوند خواهد زد..

نادر ابراهیمی

وقتی که خوابی نیمه شب، تو را نگاه می‌کنم
زیبایی‌ات را با بهار گاه اشتباه می‌کنم

از شرم سر انگشت من پیشانی‌ات تر می‌شود
عطر تنت می‌پیچد و دنیا معطر می‌شود

گیسوت تابی می‌خورد، می‌لغزد از بازوی تو
از شانه جاری می‌شود چون آبشاری موی تو

چون برگ گل در بسترم می‌گسترانی بوی خود
من را نوازش می‌کنی بر مهربان زانوی خود

آسیمه می‌خیزم ز خواب، تو نیستی اما دگر
ای عشق من بی من کجا؟ تنها نرو من را ببر

من بی تو می‌میرم نرو، من بی تو می‌میرم بمان
با من بمان زین پس دگر هر چه تو می‌گویی همان

در خواب آخر عشق من در برگ گل پیچیدمت
می‌خوابم ای زیباترین در خواب شاید دیدمت

شاهکار بینش‌پژوه

وقتی دلم به سمت تو مایل نمی‌شود
باید بگویم اسم دلم، دل نمی‌شود

دیوانه‌ام بخوان که به عقلم نیاورند
دیوانه‌ی تو است که عاقل نمی‌شود

تکلیف پای عابران چیست؟ آیه‌ای
از آسمان فاصله نازل نمی‌شود

خط می‌زنم غبار هوا را که بنگرم
آیا کسی ز پنجره داخل نمی‌شود؟

می‌خواستم رها شوم از عاشقانه‌ها
دیدم که در نگاه تو حاصل نمی‌شود

تا نیستی تمام غزل‌ها معلق‌اند
این شعر مدتی‌ست که کامل نمی‌شود

زنده‌یاد نجمه زارع

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق،
که نامی خوش‌تر از اینت ندانم.
وگر – هر لحظه – رنگی تازه گیری،
به غیر از زهر شیرینت نخوانم.

تو زهری، زهر گرم سینه‌سوزی،
تو شیرینی، که شور هستی از توست.
شراب جام خورشیدی، که جان را
نشاط از تو، غم از تو، مستی از توست.

دل آدم چه گرم می شود گاهی ساده,به یک دلخوشی کوچک...

به یک احوالپرسی ساده...

به یک دلداری کوتاه...

به یک تکان سر "یعنی" که تو را می فهمم...

به یک گوش دادن خالی,بدون داوری!

به یک همراه شدن کوچک...

به یک همراهی کردن ممتد و آرام...

به یک پرسش:"روزگارت چگونه است؟"

به یک دعوت کوچک به صرف چای!

به یک وقت گذاشتن برای تو...

به شنییدن یک"من کنارت هستم".

به یک هدیه بی مناسبت...

به یک غافلگیری:به یک خوشحال کردن کوچک...

به یک شاخه گل...

دل آدم گاهی چه شاد است

به یک فهمیده شدن,درست!

به لبخن

رمان:گل من

نوشته:فرزانه

نوشته:فاطمه سعادتی راد

فصل ۱ تا فصل 6

فصل 10

در آخر...

فصل9

فصل ۷

فصل ۵

فصل ۴

فصل ۳

فصل دوم

فصل ۱